Żywiecki Park Krajobrazowy obejmuje najwyższe partie Beskidu Żywieckiego

Żywiecki Park Krajobrazowy został założony w 1986 roku, a jego powierzchnia wynosi 35 870 ha. Park ten obejmuje najwyższe i najsilniej rozczłonkowane dolinami rzek partie Beskidu Żywieckiego. Centralną część parku zajmuje rozróg Pilska oraz odchodzące promieniście od niego grzbiety górskie. Warto zaznaczyć, że najwyższe partie Pilska charakteryzują się rzeźbą wysokogórską. W południowej części parku znajdują się liczne szczyty, których wysokość przekracza 1000 m n.p.m. i tworzą tak zwaną grupę Wielkiej Raczy. Na terenie Żywieckiego Parku Krajobrazowego znajduje się największy w Beskidach Wodospad w Sopotni Wielkiej, którego wysokość wynosi 10 m. Tutaj także znajduje się najdłuższa jaskinia parku, czyli Jaskinia Wickowa o długości 101 metrów. Żywiecki Park Krajobrazowy leży w zasięgu czterech pięter roślinnych, z których najniższe obecnie jest użytkowane rolniczo oraz zajęte pod zabudowę. Park ten objął także szereg rezerwatów przyrody, które utworzone zostały w celu ochrony najlepiej zachowanych fragmentów zbiorowisk roślinnych, a zwłaszcza zbiorowisk leśnych, które są bardzo charakterystyczne dla Beskidów Zachodnich. Ponadto na terenie parku stwierdzono występowanie ponad 1000 gatunków roślin naczyniowych.

Żywiecki Park Krajobrazowy ze względu na swoje walory przyrodnicze, atrakcyjność krajobrazową oraz doskonałe warunki narciarskie i łatwej dostępności komunikacyjnej stał się niezwykle popularnym obszarem turystycznym, który co roku jest odwiedzany przez setki polskich oraz zagranicznych turystów. Na terenie parku istnieją także doskonałe warunki do uprawiania pieszej turystyki, ponieważ przez park prowadzi odcinek Głównego Szlaku Beskidzkiego. W roku 1998 Żywiecki Park Krajobrazowy wszedł w skład Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Śląskiego.