Szczeciński Park Krajobrazowy - pomorska przyroda pod ochroną

Pomorze Zachodnie to kraina geograficzna, jak również historyczna, umiejscowiona na północnym zachodzie naszego kraju. Miejsce to jest niezwykle bogate ze względu na nieprzeciętne walory przyrodnicze. Udając się w ten rejon Polski nie sposób jest nie zauważyć bliskości natury z człowiekiem, który od wielu lat zaludniając to miejsce, mimo wszystko nie posiadł jej całkowicie. To co najbardziej zachwyca w przyrodzie Pomorza Zachodniego to wciąż nienaruszone przez działalność człowieka miejsca, które rozwijają się zgodnie z wyznaczonym przez naturę rytmem. Człowiek może dziś tyko jak najlepiej zająć się ochroną tych bezcennych i jakże kruchych zabytków.

Szczeciński Park Krajobrazowy został założony 4 listopada 1981 roku, w celu ochrony nieprzeciętnej urody "Puszczy Bukowej". Placówka posiada swoją siedzibę w Gryfinie, stamtąd właśnie prowadzi swoją działalność nakierunkowaną na ochronę zabytków przyrodniczych, a także edukację społeczną.

Najciekawszymi miejscami znajdującymi się w obrębie Szczecińskiego Parku Krajobrazowego są tworzone tutaj rezerwaty przyrody. Znajduje się ich tutaj aż siedem. Każdy natomiast ma za zadanie ochraniać niewielką część parku, która charakteryzuje się innymi przyrodniczymi atrakcjami. Pierwszym takim miejscem jest Rezerwat "Buczynowe Wąwozy" im. prof. Floriana Celińskiego. W to miejsce powinni się udać miłośnicy botaniki, bowiem można tutaj podziwiać różnorodne zespoły buczyn oraz łęgi olszowo-jesionowe. Równie interesującymi miejscem jest Rezerwat "Bukowe Zdroje" im. prof. Tadeusza Dominika. W tym miejscu napotkać można niezwykle rzadkie rośliny, takie jak: stokłosa gałęzista. Rezerwat "Bukowe Zdroje" kryje w sobie również pozostałości historyczne. Można tu podziwiać grodzisko datowane przez archeologów na X wiek. "Kołowskie Parowy" to rezerwat stanowiący ochronę dla kompleksów buczyn i łęgów. Kolejnym jest Rezerwat "Osetno". Jest to nietypowe miejsce występowania grzybów kapeluszowych w ekosystemach leśnych oraz borowych. Rezerwat "Trawiasta Buczyna", nazwany imieniem prof. Stefana Kownasa, to miejsce występowania buczyn żyznych, niżowych, a także torfowisk przejściowych. Na tym terenie znajdują się także kurhany z epoki brązu. Rezerwat "Zdroje" ochrania miejsce występowania odnawiającego się cisa pospolitego. Ostatnim rezerwatem Szczecińskiego Parku Krajobrazowego jest "Źródliskowa Buczyna". Znajduje się tutaj podmokły las bukowy, wiele gatunków storczykowatych oraz łęgi.