Sobiborski Park Krajobrazowy na Pojezierzu Łęczyńsko - Włodawskim
Park ten powstał w celu ochrony najcenniejszych fragmentów przyrody na Pojezierzu Łęczyńsko - Włodawskim. Ten niezwykły teren zajmuje powierzchnię 166 ha, na znacznym jego obszarze występują zalesione równiny i śródleśne torfowiska oraz jeziorka. Jest to ostoja najcenniejszego, na skale Europy, gatunku żółwia błotnego. Ponadto trudnodostępny teren, nietknięty urbanistycznie staje się niezwykle cennym siedliskiem wyjątkowo rzadkich odmian roślin.
W niedostępnych lasach spotkać można również, wiele ciekawych zwierząt, coraz rzadziej występujących poza terenem Parku. Wśród leśnych kniei spotkać można wilki, łosie, bobry oraz niezwykle bogactwo rzadkiego ptactwa, czapli, bociana czarnego, orlika. Niepowtarzalnym symbolem Sobiborskiego Parku Krajobrazowego jest rzadko występujący Żółw Błotny. Ten niezwykle ciekawy gatunek gada jest obecnie objęty ochroną. Na terenie Parku znajduje się wiele śródleśnych jezior, które na swoich obrzeżach w wielu miejscach tworzą ciekawe przyrodniczo torfowiska. Najciekawsze z nich to Brudno i Płotycze.
Tereny wokoło Parku to silnie zróżnicowane regiony kulturowe i historyczne. Do dziś okoliczne wsie, zachowały dawny układ siedlisk. Wiele też pozostało zabudowań z drewna w systemie wieńcowym. Budynki z dwuspadzistymi dachami, o małej kubaturze, często zdobione były drewnianymi nadokiennikami. Na większości wiejskich podwórek znaleźć można do dziś studzienne żurawie. Na rozstajach dróg, w miejscach ważnych wydarzeń odnajdujemy kapliczki i krzyże przydrożne. Niezwykła ciekawostką mogą być pozostałości po dworkach szlacheckich, które niestety w większości zostały doszczętnie zniszczone. Ten niezwykle mało zurbanizowany zakątek, pozwala turyście zagłębić się w nieskazitelną ciszę i dziką przyrodę wyjątkowego regionu.