Muzeum Wsi Słowińskiej - pamięć o Słowińcach nie umarła

Już w roku 1958 we wsi Kluki w województwie pomorskim narodziła się idea utworzenia Zagrody Muzealnej, która miałaby dotyczyć kultury Słowińców. 22 września 1963 udało się, z pomocą kilku zaangażowanych naukowców, doprowadzić do otwarcia zagrody. Był to jednak początek rozwoju tej placówki muzealnej, która po tak wielu latach stała się prężnie działającym ośrodkiem ochrony dziedzictwa kulturowego i historycznego, zamieszkujących niegdyś część Pomorza Słowińców. Muzeum prowadzi również działalność edukacyjną oraz naukową. Corocznie coraz większa liczba turystów odwiedza to znakomicie organizowane miejsce, by poznawać kulturę i historię dawnych ludzi.

Pierwszymi działaniami Muzeum Wsi Słowińskiej Klukach było odrestaurowanie zagrody słowińskiej pochodzącej z połowy XIX wieku. W zagrodzie tej zorganizowano następnie stałą ekspozycję muzealną, dotyczącą Słowińców, dawnych mieszkańców okolic jezior Gardno i Łebsko. W obecnym kształcie muzeum jest w posiadaniu dwunastu budynków typowych dla kultury słowińskiej oraz zorganizowanych w nich, stałych wystaw. Twórcy tych wystaw starają się odtworzyć jak najwierniej umeblowanie oraz wyposażenie poszczególnych budowli. Jedną z ciekawszych miejsc jest tutaj chałupa z Żoruchowa. Budowla ta pochodzi z 1841 roku. Charakterystyczne jest w niej rozplanowanie pomieszczeń we wnętrzu. Chałupa została podzielona równo na pół, drzwi od zewnątrz usytuowane są symetrycznie. Na dachu znajduje się zbudowany z suszonej cegły komin, który stanowił kuchnię, wspólną dla obu mieszkań. W obecnym czasie w chałupie organizowane są wystawy czasowe.

Muzeum Wsi Słowińskiej współpracuje z wieloma innymi placówkami naukowymi, które w zabytkowych budynkach muzealnych wystawiają przygotowane przez siebie ekspozycje. Jedną z nich jest wystawa Mennonici na Żuławach, pochodząca z Oddziału Etnografii Muzeum Narodowego w Gdańsku. Wśród eksponatów tej wystawy podziwiać można zabytki kultury materialnej, dokumenty, a także zdjęcia. Wystawa ta podzielona została na dziesięć części, z których każda zajmuje się innym okresem przebywania Mennonitów na terenie Żuław.