Historyczne i architektoniczne tajemnice Kazimierza Dolnego

Kazimierz Dolny jest jednym z najbardziej popularnych i cenionych przez turystów miast Ziemi Lubelskiej. Historycznie Kazimierz Dolny położony jest na Ziemi Małopolskiej. Miasto posiada bardzo długą i interesującą historię. Pierwsze wzmianki na temat miejscowości pojawiły się już w XII wieku. W XIV wieku Kazimierz Wielki nadał jej prawa miejskie. Przez wieki Kazimierz Dolny związany był z handlem. Od XVI wieku w Kazimierzu zaczął rozwijać się handel wiślany, który szybko rozpoczął przynosić mieszkańcom bardzo duże zyski. Szczytowy rozwój Kazimierza Dolnego nastąpił w XVII wieku. Później niestety miasto przestało się rozwijać. Drugi przełom nastąpił w wieku XIX, kiedy to Kazimierz Dolny stał się znanym letniskiem oraz miejscem wielu malarskich plenerów.

Tak bujna historia miasta pozostawiła w nim wiele ciekawych i nieprzeciętnie wartościowych zabytków. Szczególnie ciekawe, również pod względem architektonicznym są, pochodzące z epoki nowożytnej kamienice. W Rynku miejskim znajduje się kamienica Przybyłów pochodząca z 1615 roku, równie wartościowa jest kamienica Celejowska, stojąca przy ulicy Senatorskiej, wybudowana w 1635 roku. W tym budynku obecnie znajduje się Muzeum Nadwiślańskie, stanowiące kolejną atrakcję Kazimierza Dolnego. Wiele miejskich kamienic odznacza się wyjątkowo bogatą dekoracją fasad oraz ciekawymi architektonicznie attykami, sięgającymi często aż do jednej trzeciej wysokości budynku.

Jednym z najczęściej odwiedzanych zabytków w Kazimierzu Dolnym jest zamek, pochodzący z XIII i XIV wieku. Niegdyś był to zespół fortyfikacji obronnych, dziś turyści mają możliwość zwiedzać tylko ruiny tej znakomitej budowli. Zamek dzieli się na część górną i dolną. Górną stanowi baszta, zwana również wieżą Łokietka, wybudowana na przełomie XII i XIV wieku. Znajduje się ona około 180 metrów ponad dolną częścią zamku. Dolna część zamku budowana była w latach czterdziestych XVI wieku, na zlecenie Kazimierza Wielkiego. Budulcem dla tej budowli był, łatwo dostępny w okolicach wapień. W latach 1958 – 1960 na zamku przeprowadzono dokładne badania archeologiczne. Po tym czasie ruiny zamku udostępniono dla turystów. Dzięki temu dziś otrzymujemy możliwość swobodnego poruszania się po ruinach wapiennej budowli.